Historie van La Providence
La Providence kent een rijke historie. Zoals aan de buitenkant nog zichtbaar is, startte La Providence eind 17e eeuw als klooster. De prachtige tuinen en ons prachtige gebouw herinneren daar nog aan. Door de jaren heen ontwikkelde La Providence zich tot het woonzorgcentrum dat het nu is. Een kleinschalig woonzorgcentrum middenin het groen van Grubbenvorst, open voor alle senioren én zusters.
Van klooster en school tot woonzorgcentrum
De plek waar La Providence te vinden is, is een gebouw met een rijke historie. Al vanaf 1690 is dit een onderkomen voor zusters. De Congregatie van de Zusters Maricolen was hier toen te vinden. Zij kochten in 1708 boerderij ‘De Bisweide’ en bekommerden zich om verstandelijk beperkte vrouwen. Toen deze gemeenschap in 1850 niet meer levensvatbaar was, namen de zusters van de Orde van de Ursulinen het stokje over. Een aantal overgebleven Maricolen sloten zich bij hen aan.
Onderwijzen en opvoeden
De Orde van de Ursulinen stond erom bekend zich te richten op het onderwijzen en opvoeden van meisjes. Zij vestigden zich in Grubbenvorst met een school en internaat (1870). In 1890 werd er een nieuwe (neogotische) kapel gebouwd. In die tijd kreeg het klooster ook de naam La Providence, dit betekent: de voorzienigheid.
Veel activiteiten buiten school
De meisjesinternaatschool ontwikkelde zich in de vorige eeuw tot gemengde streekschool. Het was een school waar sociale en culturele vorming veel aandacht kregen. Zo kregen leerlingen sport, muziek en beeldende expressie aangeboden en hielpen ze bij het onderhoud van het gebouw en de tuin. Een tuin waarin ook groenten en fruit geteeld werden. Het klooster was namelijk grotendeels zelfvoorzienend. Zo bakten de zusters ook hun eigen brood en verzorgden ze het vee. Er vonden ook allerlei buitenschoolse activiteiten plaats. Van kampen tot schoolreisjes of het onderhoud van tuin en gebouwen. In 1975 sloot het internaat en in 1987 werd de katholieke mavo opgeheven, mede door de teruglopende leerlingenaantallen.
Onderkomen voor religieuzen op leeftijd
Nadat de school verdween, werd de prachtige locatie een onderkomen voor religieuzen op leeftijd. Zij kwamen – en komen – van over heel Nederland naar Limburg wanneer bijvoorbeeld kloosters worden gesloten. La Providence is daarmee een unieke plek voor zusters!
La Providence voor alle senioren
Vanaf 2000 wonen er niet alleen meer zusters om La Providence. De zusters nemen namelijk het besluit om iedereen welkom te heten. De kloosterorde is er dus nog steeds, maar La Providence is tegenwoordig ook een woonzorgcentrum.
Lees de verhalen van de zusters
Benieuwd naar de verhalen van de huidige bewoners en zusters? Zuster Redempta, Zuster Jacinta en Zuster Angélique vertellen hun verhaal.
‘Je bent onderdeel van een familie’
Zuster Redempta heeft het kloosterleven altijd gezien als een hechte gemeenschap, een soort familie. In 1971 begon ze als katholiek docent in Den Helder aan een oecumenische middelbare school. Na haar pensioen kwam ze weer terug naar Limburg.
‘Zuster worden was mijn roeping’
Zuster Jacinta trad in 1950 toe tot de Orde van de Ursulinen. Na de vormingstijd en een jaar of tien als onderwijzeres en hoofd aan de Lagere School te Venlo, kwam ze in 1963 naar Grubbenvorst en gaf er les aan de mulo waar ze werkzaam was tot 1987.
‘Hier zat je niet achter de geraniums’
Zuster Angélique had haar sporen verdiend in het onderwijs, toen ze in de jaren ’70 naar Grubbenvorst kwam. Ze werd daar medeverantwoordelijk voor het welzijn van de oudste zusters die in die jaren naar het kloosterbejaardenoord kwamen vanuit de andere Ursulinenkloosters in Nederland. Dat was best een grote overgang na het werk bij de jeugd, herinnert ze zich. Maar het bracht haar ook veel voldoening.
V.l.n.r. Zuster Angélique, bestuurder Ingrid Backus en Zuster Redempta
