Het verhaal van collega Maarten

‘Een voorrecht dat je in iemands leven mag meekijken’

‘Dat je iemand mag verzorgen. Heel bijzonder en dankbaar dat je dat mag doen.’ Zo ervaart Maarten Streefkerk zijn werk als verpleegkundige in de ouderenzorg.’ Jaren geleden switchte hij van grafisch vakman naar een baan in de zorg. ‘Alle puzzelstukjes vielen in elkaar. Het voelde gelijk goed,’ zegt Maarten.

‘Ik ben opgeleid als drukker, maar miste daar het sociale aspect; met mensen bezig zijn. Daarom ging ik destijds als vrijwilliger werken in een verpleeghuis. Dat voelde gelijk zo goed, dat ik besloot de switch te maken. De grafische wereld uit, de zorgsector in. Zo belandde ik met mijn 36 jaar weer in de schoolbanken, tussen de jongeren. Ik haalde mijn diploma verzorgende IG en volgde daarna de opleiding verpleegkundige. Dat was het meer dan waard. Ik zit helemaal op mijn plek nu.’

Hoe mijn werk als verpleegkundige eruitziet?

‘Ik doe alle normale werkzaamheden zoals bewoners uit bed helpen, hulp bij ontbijt, mensen verzorgen en administratie, zorgplannen bijwerken. Daarnaast heb ik als verpleegkundige extra taken. In La Providence is 24/7 een verpleegkundige aanwezig. Collega’s kunnen je oppiepen voor verpleegkundige handelingen, bijvoorbeeld het verzorgen van een speciale wond. Of je geeft uitleg over een handeling, zoals het nieuwe systeem voor bloedsuikermeting. Dit heb ik opgezet en aan mij de taak dit over te brengen aan mijn collega’s. Zo coach ik ze een beetje, heel leuk om te doen. Daarnaast ben je als verpleegkundige de oren en ogen van onze verpleegkundig specialist. Vragen van collega’s en bewoners, laboratoriumuitslagen; het komt eerst bij de verpleegkundigen en wij filteren wat naar de specialist gaat.’

Makkelijk communiceren

‘Wat ik vooral fijn vind hier, is het kleinschalige, het regionale. Iedereen kent elkaar, zowel collega’s als bewoners. Plus de laagdrempeligheid. Het is makkelijk communiceren, de lijntjes zijn kort, je kunt makkelijk bij je manager binnenlopen. De sfeer is goed, we hebben hele fijne collega’s. Dat is belangrijk. Want als je zelf lekker werkt en positief bent, dan straalt dat ook af op de cliënten.’

Het leven nóg mooier maken

‘Verbeterpunten? Zoals overal in de zorg, kampt ook La Providence met krapte op de arbeidsmarkt en uitval van collega’s. Dit geeft gaten in de roosters. Je wordt dan benaderd of je toch die dienst kunt opvangen. Terwijl je zelf de vrije tijd hard nodig hebt om bij te tanken. Dat vind ik lastig. Het is iets waarvoor ik ook niet 1,2,3 een oplossing heb. Daarnaast zou het mooi zijn als we nog meer naar de achtergrond van het individu kunnen kijken en daarop inspelen, waarmee we het leven bij La Providence nóg mooier maken. Dat kan in kleine dingen zitten: zo haal ik op weg naar mijn nachtdienst wel eens kroketje voor een cliënt waarvan ik weet dat hij daar zo van geniet. Die extra aandacht, die zou je nog meer willen geven.’

Nog wensen?

‘Vooropgesteld, we doen hier al heel veel mooie dingen, maar als ik wat mag wensen…’ Maarten dagdroomt even weg. ‘Een creatieve ruimte, waar bewoners kunnen schilderen. Dat we nog meer met muziek doen. Een eigen La Providence-koor oprichten, want veel bewoners kunnen heel goed zingen.’ Om te eindigen met zijn ultieme wens: ‘een (zorg)boerderij waar de cliënten van La Providence overdag naartoe kunnen: lekker veel buiten bezig zijn en dan aan het einde van de dag weer terug naar huis. Want thuis, dat is hier, bij La Providence.’