‘Het is hier net of ik thuis ben’

Dat zegt mevrouw Verspay-Smits, 92 jaar. Sinds 6 jaar woont zij bij ons in La Providence. ‘Ik kwam hier wonen omdat ik thuis niet meer alleen kon zijn. Ik wist, als ik dat niet meer kan, wil ik naar La Providence en dat is gelukt.’ Hoe dat bevalt? ‘Prima, het kan niet beter.’

Je kunt altijd binnenlopen
‘Ik heb een heel mooi appartement met mijn eigen meubels. Ik heb een flinke slaapkamer, een grote woonkamer. En dan nog een badkamer, die is ook niet klein. Je hebt hier ook een ontzettend mooie tuin. Daar heb ik wel eens in gewandeld, maar nu allang niet meer. Ik ben niet zo’n buitenmens, was ik thuis al niet. Het komt er niet van, ik ben ook veel te druk.’ Druk met wat? ‘Met breien. Ik maak nu een hele voorraad sokken. Die zijn voor mijn kinderen en kleinkinderen, zij dragen allemaal mijn gebreide sokken. Mijn kinderen en kleinkinderen komen hier vaak op bezoek. Je kunt hier altijd binnenlopen, ook ’s avonds. Dan geef je dat door en wordt de deur opengemaakt.’

Het is hier gezellig
Het is prachtig wat ze hier allemaal voor de mensen doen. Dan is er weer iets feestelijks en gaan ze rond met een dienblad vol appelflappen, oliebollen of wafels. Die bakken ze zelf. Een hele lekkere keuken hebben ze hier. Er wordt veel georganiseerd en ze weten ook heel goed dat ik niet overal aan mee kan doen. Dat komt omdat ik zo druk ben met mijn eigen werk; het breien, lezen en ik krijg veel bezoek. Ik ben 92 jaar, mijn verstand werkt nog goed, ik ben heel druk. Met de bewoners onderling gaat het goed, het is hier gezellig, het voelt voor mij als thuis. Het is geweldig alles bij elkaar!’