‘Wij willen bij elkaar blijven’
Dat was altijd de wens van Pierre en Nelly Thielen, beiden 92 jaar en bijna 67 jaar getrouwd. Tot hun 89e hebben ze zelfstandig in Broekhuizenvorst gewoond. Toen thuis wonen, vanwege dementie, niet langer kon, zochten hun kinderen een plek waar hun ouders fijn samen konden wonen. En ze vonden die plek bij La Providence. Dochter Marian Poels vertelt erover, samen met Pierre en Nelly.
‘Dat is wat mijn ouders altijd gezegd hebben: we willen bij elkaar blijven. Geen vanzelfsprekendheid als je naar een verzorgingshuis gaat. Maar bij La Providence dachten ze van begin af aan met ons mee.’ En zo verhuisden pa en ma Thielen in februari 2020 naar La Providence. In eerste instantie naar een zorgappartement. Mét hun hondje Laika. ‘Dat is toch fantastisch, dat dat kan, je huisdier meenemen,’ zegt Marian. Al gauw genoeg bleek verhuizing naar De Driesprong noodzakelijk. Dit is een kleinschalige woongroep binnen La Providence voor mensen met dementie. Daar wonen Pierre en Nelly nu samen op 2 kamers: een is de slaapkamer en de ander de woonkamer.
We wonen hier prachtig
Op de vraag hoe het hen hier bevalt, zegt Nelly: ‘Het is goed hier. Het is gezellig onder mekaar. We krijgen veel bezoek, alle kinderen en kleinkinderen komen langs. Dan drinken we lekker een kopje koffie in het restaurant. Dat is het leukst: gezellig kletsen, met mijn man en de kinderen.’ ‘Het eten is zeer goed. We wonen hier prachtig, heel rustig, geen druk verkeer, wat wil je nog meer,’ vult Pierre aan.
Meedenken staat hier bovenaan
‘Van begin af aan hebben mijn ouders het hier naar de zin en hebben we medewerking gevoeld. Het meedenken, dat staat hier bovenaan,’ zegt Marian. ‘Dat zit ook in kleine dingen.’ Een voorbeeld: pa Thielen biljartte graag, maar een biljarttafel kan niet op De Driesprong omdat deze te groot was. Heel begrijpelijk. Wat kan dan wel? Een klein biljart op een tafel met wieltjes, dat je ook weer weg kunt rijden. ‘Mijn ervaring is dat je moet aangeven wat je wilt, dan wordt er altijd met je meegedacht en naar een oplossing gezocht,’ zegt Marian.
Het personeel is fantastisch
Ze vervolgt: ‘Het personeel hier is fantastisch, zij werken zo hard. En wat er allemaal georganiseerd wordt: dan is er een ijscowagen, dan een frietwagen, spelletjesmiddagen en laatst was Ronnie Tober hier. Ik durf te zeggen dat dit een van de beste verzorgingshuizen is.’
Overgrootouders
Binnenkort worden Nelly en Pierre voor ’t eerst overgrootoma en – opa. Ze kijken elkaar aan en hun ogen glinsteren als het daarover gaat. ‘Ik slaap er haast niet van,’ zegt Nelly. ‘Hoe mooi dat ze dat hier samen kunnen meemaken. Dat hun kleindochter Ellen met haar kleine baby hier straks bij haar (over)grootouders op bezoek kan komen,’ besluit Marian.
